ПРИРОДНИ ИЗВОРИ НА ЗРАЧЕЊЕ

ПРИРОДНИ

Со природните извори на зрачење биле запознаени и најстарите цивилизации. Во природни извори на зрачења спаѓаат: сончеви бури, космички зрачења, геопатогени подземни извори на зрачења, јонизација, одредени градежни материјали, био-архитектура и други видови зрачења што можат да бидат предизвикани по природен пат.

КОСМИЧКИ

Потекло на космичките зрачења според некои тези

Во некои литератури постојат тврдења дека космичките зрачења потекнуваат од земјата. За жал, таа теза според д-р Велкоски не може да биде прифатена од повеќе причини. Една од тие тези е и несовпаѓањето на името “космички” со подземни. Доколку космичките зрачења потекнуваат од земјата, логично е тие да се нарекуваат геопатогени извори на зрачења, а не космички. Исто така, геолошките аномалии се неправилни и според тој факт не е возможно на земјата да добиеме правилен распоред на мрежите. Тоа може да се потврди и со низа експерименти од кои дел од нив се направени во Сончев Зрак и Институтот за геобиологија ГАПЕ-Скопје.

Сончеви бури

Со појавата на ерупциите на Сонцето се создаваат сончеви бури или ветер, кој се движи со брзина од околу 1.000 km/sek кон Земјата и вршат притисок врз геомагнетното поле во вид на ветер сл. 1

Од моментот кога ќе се појават сончевите ерупции, сончевите бури во период од 2-3 дена достигнуваат до магнетосферата. Магнетосферата претставува природен земјин штит од сончевите бури, кои вршат компресија (притискање) врз земјината магнетосфера, при што волуменот се намалува, а со тоа земјиното електромагнетно зрачење се зголемува 5-10 пати.

Имајќи го предвид релативното земјино електромагнетно поле, врз кое е природно кодиран целокупниот жив свет (вклучувајќи го и човекот) треба да се знае дека секое негово отстапување може мошне сериозно да го загрози опстанокот на живиот свет. Во овој случај неопходно е да се изврши заштита од штетноста на зголеменото земјино електромагнетно поле.

Досега најефикасен апарат за заштита од сончевите бури е неутрализаторот-трансформер Био-СПХ, со кој се овозможува нормален биолошки развој на живиот свет.

Слика 1 Сончева ерупција и влијание врз Земјиното геомагнетно поле

Космички – Сончеви зрачења

Поради неконтролираниот развој на технологија која го ослабнува геомагнетниот заштитен слој познат како Земјен штит или озонска заштита, покрај ослабнувањето на тој Земјен штит се јавуваат и таканаречени космички дупки, кои опфаќаат поголеми пространства на планетата Земја. На тој начин космичките и Сончеви прекумерни штетни зрачења успеваат да го пробијат заштитниот Земјен штит и да доспеат на Земјата сл. 2.

Слика 2. Ослабување на гемагнетниот штит на Земјата и пробивање на космичките зрачења

Ултра виолетови зрачења

Помеѓу другите зрачења едни од по познатите Сончеви зрачења се и Ултра виолетовите зрачења. Ако луѓето се изложени на тие ултравиолетови сончеви зраци во подрачја што се под дејство на озонските дупки, постои можност полесно да се јават изгореници и рак на кожата.

Космички мрежи

Покрај овие космички или озонски дупки, постојат и други извори од електромагнетен карактер познати како космички мрежи, кои се простираат над магнетосферата. Поради меѓусебното сечење на линиите што ги формираат космичките мрежи се појавува точкесто насочена концентрација од електромагнетното зрачење, кое постојано дејствува врз озонскиот Земјин штит и се насочува кон Земјата. Со оштетување на геомагнетниот штит одреден број космички јазли успеваат да го пробијат и да продрат до одредена длабочина во земјата. Од ширината на линиите што ја формираат космичката мрежа ќе зависи и дијаметарот на дејствувањето на космичкото зрачење врз Земјата. На пр.: ако линиите се широки 50 cm со сечењето на две линии пречникот на јазолот на космичкиот извор на зрачење ќе биде 50х50 cm. За две од овие космички мрежи знаеле и постарите цивилизации. Денес постојат три откриени космички мрежи, кои се штетни за живиот свет (сл. 3):

За првпат во 2006 година на меѓународен научен конгрес д-р Стојан Велкоски ја има објавено како природно откритие за можна примена во технички поддршки. Во 2007 од страна на Обединетите нации и Руската Академија д-р Стојан Велкоски на светската научна работилница во Таруса – Русија, ,Stojan’s cosmic net (the cosmic S-net).

Таму пред светската научна јавност Стојановата космичка мрежа беше презентирана како природно откритие и техничко решение за пренос на енергии особено во медицинскиот или телекомуникацискиот систем (сл. 4).

Авторот студиозно ја обработи и испита оваа мрежа и нејзината штетност врз живиот свет, вклучувајќи го и човекот. Според аналиите космичките јазли можат да се поместат 1-5 m во случај на тектонски активности (земјотреси) или сончеви бури. Оваа појава е забележана врз база на долгогодишните следења на мрежите. Исто така, забележана е појава на нови космички зрачења, најчесто по појавата на сончевите бури, особено зрачење од третата космичка мрежа. Оваа појава е потврдена по сончевите бури што се случија во декември 2003 год. Застапеноста на космичките јазли врз Земјата, меѓу другото, зависи и од оштетеноста на нејзината озонска обвивка, а штетноста од нив за живиот свет е огромна. Стојановите космички јазли се единствените досега откриени природни електромагнетни преносници од космосот према Земјата. Овие извори на зрачења како и претходните своето име го имаат добиено од: името на авторот, потеклото и изгледот. Спорд тоа, името на авторот е д-р Стојан Велкоски, потеклото космички, а изгледот на оваа појава е во вид на пчелин рој во лет. Според тоа, и името на новиот космички извор на зрачење се нарекува стојанов космички рој. Анализите ги дадоа следните состојби прикажани на (сл. 4 и 5).

Во официјалната научна публикација космичките зрачења се познати како космички дожд Сл. 5. Всушност Космичкиот дожд претставува космичкиот Стојанов рој, само што до неговата обработка во период од 1988 – 2009 не беше дефиниран и научно публикуван. Во 2009 за прв пат и научно на меѓународен научен конгрес е публикуван.

Според сознанијата од авторот К.С.Р. претставува единка (рој) од повеќе такви роеви кои се поставени на извесно растојание, а насочени кон З, С-З (сл. 4). Секој од нив е составен од:

– два елипсовидни прстена, од кои секој поединечно содржи околу 42 точки;

– внатрешно групирани асиметрични точки, кон З, С-З, чиј вкупен број, заедно со двата прстена изнесува околу 400. Таквите Стојанови космички роеви се присутни на целата Земјина топка, распределени на извесно меѓусебно растојание и насочени кон запад со некој степен кон северо-запад .

Космичкиот Стојанов рој е специфичен и по тоа што точките од двата прстена на ројот се распределени во парови. Меѓусебното растојание зависи од нивната местоположба соодветно на страните на светот.

Тие кои што се наоѓаат на источна страна, И, Ј-И од ројот, нивното меѓусебно растојание е поголемо, односно на » 80 cm, додека растојанието на оние кои што се наоѓаат на западната страна С-З е помало, односно на » 10 cm. Вака поставените два точкести прстена претставуваат еден вид заштитна чаура, а истовремено го формираат елипсовидниот изглед на К.С.Р., кој е лоциран исток-запад, со некој степен југоисток-северозапад

Димензиите на К.С.Р. се различни, но во просек изнесуваат околу 12 х 6 m. Димензиите може да варираат со по неколку метри. Во внатрешниот дел точките се асиметрични и групирани кон запад, односно со извесен степен кон север.

Според карактеристиките на К.С.Р., тие не спаѓаат во групата на космички јазли, поради тоа што не потекнуваат од мрежи како трите претходно познати и не се идентификува дека се меѓусебно поврзани.

К.С.Р. за разлика од досега обработените и познати космички мрежи се разликува од неколку аспекти, меѓу кои:
– техничките карактеристики;
– процесот на заштита;
– штетноста;
– можноста за нивно искористување и др.

Овие космички С-точки доколку се најдат на лежај за спиење или работно место со константно седење, кај изложените предизвикуваат болки во коски и најчесто го напаѓаат коскеното ткиво, но и другите органи. Од досегашните анализи, овие зрачења пред се претставуваат високо канцерогени, што значи дека доколку на нив се биде изложен подолг временски период може да настане промена во ткивото со малигни состав.

Заштитата може да се изврши со помош на поларизирани мрежи и спирали како и со неутрализатори трансформери Био-СПХ. За само овој тип на зрачење заштитата со Био-СПХ се препорачува да биде од нивната западна страна.

Каде што има С.К. точки во просторија која ја заштитуваме со Био-СПХ, откриено е дека апаратите за заштита треба почесто да се носат на контроли споредбено со друг заштитен простор каде што нема С.К. точки.

“Космички Стојанов појас или (К.С.П.)”

Во поново време откриен е нов вид на точкасти космички зрачења. Овие космички точки се со пречник од ≈ 2 cm, а истите се групирани и според изгледот на формата која ја сочинуваат, наликуваат на појас (сл. 18). Кога станува збор за името на ова ново откритие, како и на досегашните космички извори на зрачења, името и на ова откритие се нарекува според:

а) неговото потекло – космички;
б) името на пронаоѓачот – д-р Стојан Велкоски;
в) самиот изглед – во вид на појас.

Според тоа новото откритие гласи: “Космички Стојанов појас” или К.С-појас (К.С.П.), додека самите точки Космички Стојанови точки од појас или (К.С.Т.П). Последните и дефинитивни мерења беа направени на 22.03.2008 год. во 13:00 часот, на локација на ул. Мите Богоевски, во населба Лисиче-Скопје. Ширината на К.С.П. изнесуваше ≈ 19,30 m. и се протегаше на околу 320° С-И, Ј-З. Во споредба со К.С.Р. овие точки се сразмерно и подеднакво подредени и наликуваат на појас, но нивното растојание е поголемо во правец на ширината на К.С.П., а пократко во насоката на протегање на К.С.П. Точките кои се наоѓаат во централниот дел на К.С.П. се со поголема меѓусебна раздалеченост и изнесуваат ≈ 40 cm. во правец на ширина на К.С.П. и ≈ 21 cm. во правец на протегање. Во крајните странични делови од К.С.П., во насока на должината, растојанието на точките е позбиено и изнесува ≈ 20 cm, а растојанието на К.С.Т.П. во правецот на ширината на К.С.П. изнесува ≈ 25 cm. Во повеќето случаи на идентификација на К.С.П., забележано е дека, К.С.П. се сретнува во целосен број на точки, без поединечни точки како што е случајот со К.С.Р. Овој вид на зрачење се забележувава и на други локации меѓу кои и во населбите: Пржино, Карпош и други места во Скопје и пошироко. Од горе наведеното може да се заклучи дека растојанието на точките од К.С.П. значително се зголемува во централниот дел од К.С.П., особено на растојанито помеѓу точките во правец на ширината на К.С.П., а во правец на протегање остануваат исти.

Слика 6. Космички Стојанов – Појас (КСП)

Детекција на космички извори на зрачења

Космичките зрачења потекнуваат од космичкиот планетарен систем од над магнетосферата, според тоа нивната структура на честички има електромагнетен и енергетски односно доза на радиоактивни примеси. Нивната детекција во прво време но и во сегашно се детектира со помош на радиестезиски помагала. Но во последно време за детекција на космичките зрачења покрај гајгеров милеров бројач се употребуваат и разни други електронски уреди.

ПОДЗЕМНИ

Подземните извори на зрачења потекнуваат од Земјата, според тоа се викаат и подземни извори на зрачења. Подземните извори на зрачења исто така се поделени на неколку причинители на извори од кои:

Геопатогени подземни извори на зрачења

Геопатогените електромагнетни зрачења се јавуваат како резултат на геолошки аномалии во земјата: геолошки раседи, подземни шуплини, подземни концентрации на руди и минерали, подземни проточни води и други аномалии.

Раседите и пукнатините во геолошката утроба, поради нивната аномалија од поместените свои страни се создава различен поларитет, а како резултат на геомагнетното поле од таа аномалија се емитува геопатогено зрачење – ГПЗ (сл. 7).

Поради тоа што овие извори на зрачења доаѓаат од геологијата, поточно геопатологијата се нарекуваат геопатогени или подземни извори на зрачења, овие геопатогени зрачења се јавуваат во вид на бранови чија должина и ширина зависат од геолошките аномалии во земјата. На пр.: со ширина од 50 cm до стотина метри, а должината може да изнесува повеќе километри. Водите, кои протекуваат во земјината утроба вршат триење меѓу честичките од водата и геолошката структура во земјата, при што се нарушува константното Земјино електромагнетно поле. Како резултат на тоа се јавуваат бранови во вертикала, кои непречено ги пробиваат геолошката структура и објектите што се наоѓаат над таа локација од геопотогени зрачења во петокатница и истите сликовито прикажани

Геопатогените зрачења во зависност од неколку фактори како на пример: голошката структура, местоположбата, климатските услови, сеизмички активности и друго, нивната локација може да биде константна или променлива.

Денес “Сончев зрак” располага со огромен број студии за штетноста и за последиците од геопатогените извори на зрачења (види во штетност, истражувања).

Збирот на електромагнетните природни и технички зрачења кога ќе се најдат во објект за живеење сл.8 човечкото здравје е во сериозна опасност.

Радон

Радонот е природен хемиски елемент со симбол Rn и атомски број 86. Тој е радиоактивен, безбоен, без мирис, без вкус се смета за благороден гас.Тој потекнува од длабочините на Земјата со распаѓањето на ураниумот се ослободува гас Радон. Доколку постои некоја геолошка пукнатина или расед сл.9, тој може да се транспортира над површината на Земјата, за таа транспортација му се помага со помош на геопатогените полиња преку кои може да биде присутен во отделни простори.  Зголемената концентрација од Радон може да доведе до низа последици по здравјето и животите на изложените. Радонот може да биде транспортиран до објектите преку геопатогените зрачења или преку канализациските мрежи и слично сл. 22.

Јонизација

Улогата на соодносот на јоните во воздухот

При нормална проветреност на просториите во нормални климатски услови, односот на негативните и позитивните јони изнесува приближно 1:1,2.

И во затворени простории, каде што се спие или работи, овој сооднос би требало да биде задржан. Модерните нехумани објекти можат негативно да влијаат врз овој сооднос. Исто така, подземните пукнатини, затворените подруми, шахти и бунари можат да доведат до симнување на негативните јони во воздухот.

Намалувањето на негативните јони во просторот може да доведе до нарушување на здравјето кај луѓето кои подолго време престојуваат во такви простории. Најчести последиците се: хроничен замор, алергија, проблеми со крвотокот, депресија, апатија, хипогликемија и др.

Во овој случај неопходно е почесто проветрување на просториите или заштита со Био-јонизатор.

Рефракција и рефлекција на улиците врз станарите во објектите

Геомагнетната компактност на полето може да биде нарушена и со улиците кои се насочени кон некој објект, иако овој елемент не подлежи кон нормалната мерна перцепција сепак во таквите објекти е нарушен нормалниот био развој кај станарите. Ваквите ситуации како што е сл. 9 имаат потреба од геобиолошки заштитни активности.

Слика 9 Насочена рефлекција и рефракција кон објект за живеење

Детекција на природни електромагнетни зрачења

Древните народи се увериле дека постои некое влијание кое им го нарушува здравјето на станарите кои се на одделна локација. Според тоа тие веднаш почнале да размислуваат како благовремено да ги откријат. Успеале да сознаат дека човечкото био поле реагира на таквите природни промени на геомагнетното поле и почнале да го анализираат тој феномен се до изнаоѓањето на помагала со кои можеле да ги откриваат таквите аномалии.

Почнале да се занимаваат со избирање на здрави локации за живеење. Во прво време од страна на античките народи биле користени инстинктот и сензибилитетот на животните. За таа цел луѓето следеле каде стадата овци или коњи најчесто се задржувале и преноќувале-спиеле. Таа локација ја избирале за изградба на населби. Исто така, на претходно избраната локација чувале стада овци, кои по една година ги колеле. Во зависност од здравствената состојба на овците, чија утроба била мошне студиозно набљудувана, било решавано дали на таа локација може да се подигне населба за живеење или не. Старите фараони и други свештеници умееле да го детектираат присуството на зрачење со помош на помагала. Тоа го потврдуваат и пронајдените експонати за детекција во пирамидите и старите гробници со кои се служеле во тоа време.

Пронајдени се три радиестезиски нишала:
– “Изис”, кој своето име го добил по античката божица на плодната земја Изида;
– “Озирис”, кој своето име го добил по истоимениот бог на сонцето и плодноста, заштитник на Египет и Нил и маж на божицата Изида;
– “Карнак”, кој го носи името на стариот египетски град Карнак.

Овие експонати потврдуваат дека старите народи имале начин на кој ги детектирале зрачењата. Тоа го потврдуваат и пронајдените записи што датираат уште од 2590 г. п.н.е. (сл. 10)

Сите тие детекции денес се познати која е нивната методологија. Така на пример човековата кожа е и добар проводник на електромагнетното поле, по тој основ може да се користи за индикатор на штетните зрачења сл. 11. Детекција на Радонот, радонот е без мирис и боја но е радиоактивен во просторот, тој се мери неколку дена постојано со Радон детектори сл.12